Ecim, dhe hera heres kthejme koken pas, kujtojme hapat qe kemi pas hedhur, gabimet, perjetimet, emocionet, ndjejme ndoshta nostalgji per vitet e lena pas, dhe mall shume te madh per njerezit qe sjane me midis nesh! Kane lene nje dhimbje pas, por nje dhimbje te bukur, e cila na forcon se bashku me besimin tek e mira. Eshte mire mendoje qe kur ecim , te kthehemi e te shohim ate cka kemi lene pas.. Cfare ka mbetur??- oh serish pyetjet me zaptuan me zaptuan, por ska gje, perpiqem ti kuptoje , e ti peshoje ashtu si fjalet ... ecim, jemi te destinuar te ecim para, sepse perndryshe... ngecim....
Mos e ndal hapin, ec por vetem kujdes ku shkel... dhe mos harro o njeri i mire, shiko edhe te kaluaren, per te ecur sa me mire ne te ardhmen.
@V
No comments:
Post a Comment